Bianca van Roshum
Loop je af en toe vast in gesprekken omdat je je onzeker voelt? Dat je toch maar niet zegt wat je ‘t liefste zou willen zeggen?
Of twijfel je over wat je moet zeggen wanneer iemand kritiek op je heeft, je aanvalt of jij ‘t gevoel hebt dat er geen rekening gehouden wordt met jouw mening, jouw behoeften?
Ik heb me in de laatste 25 jaar flink oefenen gerealiseerd dat het succes van een fijne relatie niet zit in het binnen de lijntjes kleuren en maar hopen dat het allemaal vlekkeloos verloopt. Dat het succes niet zit in ervoor te zorgen dat alleen hij gelukkig is. Dat een succesvolle relatie allerminst slaagt als je over gaat in pleasegedrag om zo de goede lieve vrede te bewaren. Om confrontatie en escalatie te willen voorkomen. Wat maakt dan wel die fijne relatie waar binnen je je veilig voelt en niet continu hoeft te strijden voor wat begrip of mededogen? Waarbij je niet steeds het gevoel hebt dat alles wat jij zegt op een weegschaal wordt gelegd of niet goed landt bij de ander? Waarbij je niet het gevoel hebt teveel voor je eigen waarden te moeten strijden? Waarbij je jezelf niet stukje bij beetje aan het verliezen bent?
Een ding is zeker: je hebt maar 1 relatie gegarandeerd je hele leven en dat is de relatie met jezelf. Dan kun je er maar beter voor zorgen dat deze goed is toch? 😉
Hoe hoger je zelfwaardering, des te meer succes in je communicatie. Je hebt daardoor namelijk een mooie basis aan zelfvertrouwen. En voelt je veilig…bij jezelf!
Zodat je vanuit die veiligheid een basis hebt om lastige gesprekken aan te gaan. Het gaat nl niet over het veilige kader dat een ander jou kan bieden en in moeilijke situaties kan doorbreken. Wel om de fundering van veiligheid die je bij jezelf ervaart.
Is deze stevig en stabiel dan heb altijd die basis om op terug te vallen. En zorgt deze ervoor dat jij je staande houdt zodra ‘t lelijk of lastig wordt.
Maar wat nu als je een gesprek aan moet gaan met je leidinggevende, je schoonmoeder of je partner waarbij je al misselijk wordt bij het idee? Wilt wegduiken, ontslag wil nemen of liever je kop in het zand steekt, om het maar niet te hoeven aangaan?
Het enige wat je kunt doen en waarin jij volledig in charge bent, is bloed eerlijk te zijn naar jezelf! Hoe jouw manager ook reageert, hoe jouw lief ook baalt van jouw irritatie of kritiek. Hoe graag je schoonmoeder ook wilt dat je het anders doet.
Zolang jij eerlijk blijft naar jezelf, trouw blijft aan jezelf, bouw jij aan die relatie mèt jezelf. En daarmee aan de fundering van jouw eigen kader van veiligheid. Zodat je niet alleen maar hard je best doet om binnen de lijntjes van de ander te kleuren, maar het juist aan durft om af en toe je comfortzone op te rekken. En als een leider een gesprek aan te gaan. En voor jezelf te gaan staan. Op jouw initiatief. Zodat jij tijdig kunt aangeven wat je vindt of liever anders wilt.
En als de omstandigheden dan tegen je werken, omdat anderen niet kunnen accepteren dat jij een grens trekt, jouw kritiek uit, jouw frustratie deelt en tot uiting brengt hoe je dingen liever hebt. Een ding is zeker: alleen op die manier leer je anderen om te gaan met jou. En zal je op den duur merken dat ze rekening gaan houden met jou.
