Mijn dochter vanmorgen: ‘mama, soms moet je iets niet zeggen, alleen maar denken!’ Even voor de beeldvorming, ze is negen en zoals veel meisjes van haar leeftijd, haar tijd ver vooruit als het aan komt op verbale expressie. Althans vanuit mijn perceptie. Ik zei dit soort dingen echt niet op die leeftijd vermoed ik. Maar wat waar is, is waar, ze kijkt dan ook via Nickelodeon en Netflix van die tienerseries waar ik de een naar de andere wijze tekst voorbij hoor komen. En onderschat ook de vrouwelijke vloggers niet via YouTube. Wij keken alleen The A-team, Niels Holgerson en McGyver, veel wijzer ben ik daar niet van geworden hoor. Pas toen Love Boat werd uitgezonden, ging er een wereld voor mij open.
Mijn dochter heeft een punt, we roepen vaak te snel wat we denken. Ik vraag haar hoe ze aan deze wijsheid komt. Van de buurvrouw. Daar had ze een goed gesprek mee gehad. De buurvrouw – ruim 70 – is inderdaad een wijze vrouw. Mooie tip ook van haar, want iets denken en het ook daadwerkelijk roepen, zijn twee totaal verschillende dingen. Met woorden plant je soms echt een zaadje tussen iemands oren. Als dochterlief haar broer continu aftroeven, dan is er continu strijd. Gelukkig is dat niet het geval al willen ze niet onder doen voor elkaar. Ze zijn aan elkaar gewaagd.
Wanneer ik besluit een issue aan te kaarten bijvoorbeeld in mijn relatie, is het dan eerlijk hoe ik erin sta? Doe ik het met een zuivere intentie? Dus niet om mijn lief een rotgevoel in zijn schoenen te willen schuiven?
Of om mijn slachtofferhouding nog wat kracht bij te zetten? Omdat ik eigenlijk iets anders voor elkaar wil krijgen? Pubers zijn hier heel goed in heb ik ontdekt.
Is het nodig dat ik er over begin en is het tijdstip goed? Het blijkt dat de gemiddelde vrouw ’s avonds wat emotioneler gestemd is. Daarom is de uitspraak: ‘slaap er eerst nog een nachtje over’ geen nietszeggende uitspraak. Wanneer je emotioneel bent, overzie je niet altijd meer de realiteit en voed je je gedachten vanuit emotie in plaats van omgekeerd. Daarom is het wijs om je bij een issue de volgende morgen nog eens te bezinnen met de vraag:
Is het nodig dat ik het (nu) aankaart?
Is het een feit of een mening?
Klopt het wat je met je lief wilt bespreken?
Of is het iets wat een ander jou heeft ingefluisterd en jij bent gaan geloven?
Is het iets wat in jouw hoofd zo groot is geworden door alle onderliggende frustratie dat het eigenlijk niet eens meer zo zeer om de issue gaat?
Hoe ga je de situatie voorleggen?
Met ingehouden boosheid?
Of ga je het netjes en rustig brengen zonder de negatieve emotie?
Wanneer je besluit het op tafel te gooien, is de emotie dan leidend of ondersteunend aan je gedachten?
Of gooi je alles in de strijd en vuur je allerlei verwijten en oude koeien op hem af?
Wijs je in elke zin een beschuldigend vingertje naar hem?
Kortom: is het netjes en aardig hoe je hem wilt aangeven wat je parten speelt?
Op de school van mijn zoon gebruiken ze nu de DENK NA! Methode. Ik vind het geweldig en ook dapper van zijn juf dat ze het pestgedrag in de kiem wil smoren en dit constructief aanpakt.
DENK NA staat voor:
D: Doet het ertoe?
E: Is het Eerlijk?
N: Is het Nodig?
K: Klopt het?
N: Is het Netjes?
A: Is het Aardig?
Zodra de communicatie tussen jou en je lief te vaak hapert, komt de relatie in gevaar. Wat ik heb geleerd en wat heel goed voor me werkt is me per kritiekpunt afvragen:
Is het de moeite van het aankaarten waard?
Doet het ertoe?
Baat het meer of schaadt het meer?
Relatieproblemen oplossen of zelfs voorkomen kan door vaker bewust met elkaar in gesprek te gaan, hier echt voor te gaan zitten. De tijd voor elkaar te nemen. Geen makkelijke opgave weet ik. Ik zou willen dat ik er meer op had aangestuurd in voorbije relaties. Vaak wanneer ik de behoefte voelde om met mijn lief in gesprek te gaan kwam er weer iets tussen, stond ik emotioneel op knappen of was er tijdens zo’n moment teveel afleiding vanuit de omgeving of door andere zorgen.
In plaats van dat met elkaar te bespreken en elkaar te steunen, ging ieder weer z’n eigen pad. En bleven belangrijke issues onbesproken.
Vreemd mechanisme als je er goed over nadenkt. In het begin van de relatie vertel je elkaar ieder detail over je leven, wat je bezighoudt, je wensen, je ambities, je zorgen. En vind je het heerlijk dit met elkaar uit te wisselen, soms zelfs tot in de late uurtjes.
Maar gaandeweg de relatie verandert dit en merk je dat je dit eerder met bijvoorbeeld je vriendinnen deelt dan met je partner.
Dat het juist moeilijker lijkt te worden open kaart te spelen.
Soms kom je in een situatie waarin je onrecht voelt. Dat je partner iets beweert wat jij niet zo hebt gezegd of gedaan. Je vindt dat je in je recht staat door voet bij stuk te houden dat hij het niet goed heeft en jij het bij het rechte eind hebt.
Ik kan me zo’n situatie nog levendig herinneren. Een opmerking van mij die mijn partner destijds als kwetsend had ervaren. Hij zei dat alleen niet op dat moment. Later kwam hij erop terug waarbij ik direct aangaf dat ik het niet zo had gezegd.
Welke fout maakte ik hier?
Ik legde de fout bij hem. Ik zei namelijk dat hij mijn opmerking verkeerd had geïnterpreteerd. Ik had moeten zeggen dat ik het niet zo had bedoeld.
Terwijl hij zich hierover juist kwetsbaar opstelde, wilde ik toch per se m’n gelijk halen. Een typisch gevalletje ego.
Wat had ik hem in het beste scenario kunnen zeggen en heb ik hem uiteindelijk ook gezegd?
‘Het is niet mijn bedoeling geweest jou een rotgevoel te geven, hoe ik het ook heb gezegd. Feit is dat ik het niet duidelijk heb verwoord, anders had jij het goed begrepen.’
Dat is alles. Heel erg moeilijk want ik moest mijn drang tot gelijk willen halen parkeren. Ik was er namelijk zo van overtuigd dat ik gelijk had. Door nu tijdig via de DENK NA methode de issue te onderzoeken en voor te bereiden, geef ik mezelf de ruimte me niet te laten verleiden tot uithalen vanuit een negatief gevoel naar anderen. Ik laat de emoties op deze manier zakken en kan zo de situatie beter vanuit diverse kanten belichten
Door jouw kritiekpunt met deze DENK NA methodiek te onderzoeken en voor te bereiden, kun je voorkomen dat jouw lief zich aangevallen voelt.
En maak je van je hart geen moordkuil.
